Truskawkowe odmiany, truskawkowe choroby
OWOCE MIĘKKIE. Ochrona truskawek przed chorobami grzybowymi
Truskawkowe odmiany, truskawkowe choroby
Truskawki to najbardziej oczekiwane sezonowe owoce. Są produkowane masowo, ale i w przydomowych ogródkach. Wzrost areału plantacji truskawek oraz wprowadzanie do uprawy, na większą skalę, odmian deserowych sprawia, że coraz trudniejsze staje się zwalczanie truskawkowych chorób.
Zgodnie z warunkami uprawy oraz przeznaczeniem, należy dokonać wyboru odmiany odpornej na różne choroby. Odporność poszczególnych odmian na choroby przedstawia tabela 1. Nowe odmiany sadzonek, sprowadzane zza granicy często trafiają do nas razem z nowymi patogenami.
Pamiętajmy, że intensywność ochrony zależy od podatności odmiany na chorobę, warunków atmosferycznych, tempa rozwoju kwiatów, a także od przeprowadzonego zabiegu fungicydowego.
Biała plamistość
Wśród najniebezpieczniejszych chorób grzybowych atakujących truskawki jest biała plamistość. Atakuje szczególnie odmiany deserowe, uprawiane pod osłonami. Przyczyną choroby jest grzyb
Mycosphaerella fragarie. Jego grzybnia zimuje na porażonych fragmentach liści. Choroba charakteryzuje się niewielkimi szarokremowymi plamami z brązowo-czerwoną obwódką, które z czasem mogą pokryć całą powierzchnię blaszki liściowej, doprowadzając do zamierania liści. Zapobiegamy chorobie poprzez sadzenie zdrowych roślin, kupowanych w sprawdzonych punktach sprzedaży oraz wygrabienie i palenie liści po zbiorach owoców.
W przypadku uprawy truskawek pod folią lub podczas stosowania włókniny powinniśmy przed przykryciem wykonać oprysk jesienią i wiosną lub tylko jesienią, gdy stopień porażenia jest niewielki.
Mączniak prawdziwy
Mączniak prawdziwy jest chorobą liści i owoców truskawek. Jej nasilenie zależy od warunków atmosferycznych i podatności odmiany.
Do odmian wrażliwych należą, np. Elsanta, Honeoye oraz Marmolada. Chorobę wywołuje patogen Oidium fragariae, który zimuje na zielonych liściach w postaci grzybni i rozwija się intensywnie przy ciepłej, suchej i bezdeszczowej pogodzie (temperatura 15-27 °C). Pierwsze niepokojące oznaki można zauważyć już w połowie maja, w postaci białoszarego, mączystego nalotu na spodniej stronie blaszki liściowej. W przypadku tej choroby zaatakowane mogą zostać również owoce ‒ szczególnie te, które zaczynają usychać. Dochodzi również do deformacji zawiązków, które brunatnieją i zamierają. Opryski należy wykonać na krótko przed kwitnieniem lub na początku kwitnienia.
Profilaktyka tak, jak w przypadku każdej choroby polega na zakładaniu plantacji składających się
ze zdrowych sadzonek, które pochodzą z kwalifikowanych mateczników i są odporne na choroby najczęściej występujące na naszym polu. Nawożenie azotowe, dostosowane do potrzeb roślin, również ogranicza występowanie choroby. Objawów chorobowych nie należy ignorować. Przystępujemy do zwalczania chemicznego, po zaobserwowaniu pierwszych objawów.
Szara pleśń
Najgroźniejszą chorobą truskawek jest szara pleśń, której grzybnia zimuje na martwych częściach porażonych roślin. W czasie wegetacji choroba atakuje rośliny podczas występowania wysokiej wilgotność powietrza i temperatury w granicach 18-25 °C. Choroba rozprzestrzenia się na całą roślinę, zarówno na liście, kwiaty oraz owoce, w postaci brązowych plam na zdrowej tkance. Powierzchnia plam szybko rośnie, a porażone części rośliny brązowieją i zasychają. W sprzyjających warunkach, w czasie kwitnienia i dojrzewania owoców, porażeniu może ulec ponad połowa truskawek.
Zwalczanie szarej pleśni najlepiej zacząć od wyeliminowania chwastów oraz od prawidłowego nawożenia, szczególnie azotem. Należy pamiętać o obowiązkowym usuwaniu wiosną starych, porażonych liści i całych roślin oraz o konieczności koszenia liści i ich usunięcia po zbiorach. Są one bowiem źródłem infekcji. Jeśli podejmujemy decyzję o ochronie chemicznej z zastosowaniem fungicydów, zapobiegających wystąpieniu choroby, zabiegi można stosować na początku kwitnienia, kiedy mamy 10% rozwiniętych kwiatów, w pełni kwitnienia oraz przed samymi zbiorami.
Małgorzata Stempniak DODR we Wrocławiu