Eko- pasieka

Dolnośląski Ośrodek Doradztwa Rolniczego we Wrocławiu

Eko- pasieka

Kuźnica Czeszycka 29
56-300 Milicz

Telefon: 71 384 55 51

Nasza pasieka mieści się w Kuźnicy Czeszyckiej w dolinie Baryczy. Jest to pasieka produkcyjna wyposażona w pracownię pszczelarską. Mamy tu sześćdziesiąt uli. W gospodarstwie znajduje się również skansen ze starymi ulami, a w dziupli bartnika miejsce do inhalacji. Bramy wejściowej strzeże bartnik z szablą i stanowczym napisem ‒ Miód jest mój.

Przygoda gospodarza z pszczelarstwem zaczęła się od polizania plastra miodu. Być może wizyta w pasiece będzie okazją dla kolejnych pokoleń, by ocalić ten odchodzący powoli do lamusa wdzięczny zawód? Czy wolimy sztuczny miód, a o pszczelarstwie słuchać jedynie w formie baśni?

Swoich gości chętnie oprowadzam po skansenie, opowiadam o pszczołach i ich życiu. Skansen to kilkadziesiąt uli i stare barcie. Nad całością ciąży korona najgrubszego na Dolnym Śląsku jesionu, dziś już pomnika przyrody. W skansenie mam dziuplę bartnika, której pilnuje św. Ambroży, patron pszczelarzy. Przez dziurę u jego stóp wlatują i wylatują pszczoły. W dziupli można wdychać olejki eteryczne, które ulatniają się podczas produkcji miodu. Zdrowotna inhalacja najlepiej działa w maju i czerwcu, kiedy jest najwięcej kwiatów.

Posiadam ule stojące, leżące, ze strzechą albo blaszanym dachem, wydrążone w pniu drzewa lub misternie wykonane domki o wdzięcznych nazwach. Każdy jest w jakiś sposób ozdobiony – malunkiem, rzeźbieniem, niektóre maja twarze, innych pilnują gigantyczne owady. Najstarszą brać znalazłem w lesie, pochodzi najprawdopodobniej z XVIII w., kiedy bartnicy uważali, że ule mogą być tylko wysoko na drzewach. Wówczas opasywali się powrozami i wspinali powolutku. Nieraz nawet na wysokość 18 metrów. Przy pasie mieli cebrzyk i tak zbierali miód.

Uczestnikom zajęć, czyli osobom w każdym wieku, które chcą dowiedzieć się o pracy pszczelarza, życiu pszczół i roślinach miododajnych pokazuję czynną pasiekę i magazyn. Zaczynam od ściągnięcia ramki z plastrem miodu i uczę. Wyjaśniam na przykład dlaczego pszczoły wybrały do budowy swoich plastrów sześciokąty albo jaką trasę pszczoła musi pokonać by zebrać kilogram miodu. Każdy spróbować może prawdziwego miodu, posłuchać o jego zdrowotnych właściwościach, a podczas całego cyklu zobaczyć, co pszczelarz musi zrobić zanim miód trafi do słoika. Prezentuję także pozostałe produkty pszczele, takie jak pyłek, pierzgę, propolis, Jas pszczeli i wosk, z którego wyrabia się świece.

Każdy z trzech proponowanych programów:

  1. Historia bartnictwa i pszczelarstwa,
  2. Gospodarka pasieczna,
  3. Produkty pszczele

 

kończy się zwykle ogniskiem. Na terenie gospodarstwa udostępniam bowiem miejsce do wspólnego biesiadowania.

Programy edukacyjne realizowane w gospodarstwie:

  1. Historia bartnictwa i pszczelarstwa
  2. Produkty pszczele
  3. Gospodarka pasieczna