Podsumowanie wsparcia publicznego, 2017 w rozwoju gospodarstw mlecznych, w pełnym zakresie – z uwzględnieniem refundacji zakupu jałówek hodowlanych; mechanizmu pomocy absolutnie dominującego w nadzwyczajnej pomocy dostosowawczej dla producentów mleka
Pomoc realizowano na mocy Zarządzenia Nr 115/2017/Z Prezesa ARR z dnia 6 lipca 2017 roku, do którego załącznik określał warunki udzielania pomocy w formie refundacji kosztów zakupu jałówek hodowlanych ras mlecznych. Mimo krótkiego terminu realizacji wsparcia – w przeciągu niespełna kwartału załatwiono praktycznie wszystko co dotyczy formalnej strony zagadnienia; tak aby środki wsparcia trafiły możliwie najszybciej do gospodarstw.
Tak więc możliwe jest już pełne podsumowanie wszystkich mechanizmów wsparcia – a szczególnie określenie ich rzeczywistej roli i znaczenia gospodarczego. Nie może to dziwić – wobec notowanego wzrostu rozmiarów polskiego sektora mleka, który w dotychczasowej części roku 2017 wykazuje się niezwykłym zwiększeniem dochodu bilansowego z rynków zagranicznych – na poziomie 74-75%.
PODSUMOWANIE CZTERECH OGNIW WSPARCIA
Wsparcie refundacji zakupu jałówek mlecznych miało tu znacznie ponad dwukrotną przewagę – w rozmiarze wykorzystania środków pomocowych – nad pozostałymi trzema mechanizmami pomocy, licząc łącznie. To najlepiej mówi czego chcą polscy producenci mleka i jakiej pomocy oczekują (od Państwa i UE). Oczekują wzrostu skali prowadzonej działalności i zorientowania jej na przemysł, a nie zastępowania jej inną formą działalności.
Dobrze o tym mówi symboliczny udział refundacji zakupów owiec w pomocy dostosowawczej – z dodatkowo blisko 40%-owym udziałem jagniąt w tym mechanizmie. W refundacji zakupu jałówek mięsnych natomiast – zwraca uwagę nie tylko mała skala działań; znamienne jest także przyjęcie do realizacji wniosków na refundację zakupu zaledwie 34,93% jałówek, o których wsparcie publiczne występowano.
W praktyce więc – do porównania (punkt następny) są mechanizmy pierwszy i czwarty, z tabeli.
WYMOWA REFUNDACJI ZAKUPU JAŁÓWEK MLECZNYCH
Wsparcie refundacji zakupu jałówek mlecznych dotyczyło w ogromnej większości zwierząt przed włączeniem do stada; z populacji aktywnej, za którymi kryje się potencjał produkcyjny na poziomie 0,15mld kg mleka w skali roku – związany na ogół z rozwijającymi się gospodarstwami mlecznymi i restrukturyzacją sektora. Zwraca uwagę regionalizacja tego wsparcia, która koresponduje dobrze ze stanem baz produkcyjnych w regionach, ale i kierunkami zmian w tym zakresie, I półrocza 2017. Niezależnie zwraca uwagę rozmiar działań w wielkopolskim.
Na tym tle rozmiar dotowanych ograniczeń dostaw surowca dla przemysłu (2017 do poprzedniego roku) wygląda bardzo skromnie – poziom redukcji 0,03-0,04mld kg z pewnością nie jest rozmiarem gospodarczo znaczącym. Zwłaszcza iż działanie to łączy się – w dużej mierze – ze stadami o małej produkcji rynkowej; jest więc także wyrazem przyspieszenia restrukturyzacyjno-modernizacyjnego na poziomie produkcji pierwotnej, 2017.
Zważywszy tempo wzrostu/rozwoju naszego sektora mleka, 2017 – należałoby oczekiwać kolejnych, podobnych form wsparcia zakupów jałówek hodowlanych w przyszłości. Zwłaszcza iż praktykę tego mechanizmu wsparcia dobrze już poznano w realiach bieżącego roku. Widać chyba w przekonujący sposób jego skuteczność; zarazem przewagę nad wszystkimi innymi formami nadzwyczajnej pomocy dostosowawczej dla producentów mleka.
OKOLICZNOŚCI SPRAWY ZWIĄZANE Z SEKTOREM WOŁOWINY
W dotychczasowym okresie roku 2017 obserwuje się istotne zmiany źródeł surowca dla krajowego sektora wołowiny – bazującego na gospodarstwach mleczarskich.
Ich rola może być mniej dostrzegalna – z racji skupienia na surowcu dla przemysłu mleczarskiego; tak osób bezpośrednio, jak i pośrednio zainteresowanych losami polskiego sektora mleka.
Marginalizacja sektora cielęciny – z około 12% spadku liczby ubojów cieląt, w ich strukturze – jest tylko tłem sprawy.
Mniej znaczącą okolicznością – choć związaną z sektorem wołowiny – jest minimalne zwiększenie ubojów jałówek w strukturze ubojów.
Zasadniczą zmianą roku 2017 (na tle ubiegłego) w strukturze ubojów – jest:
1/ obniżenie liczby krów o 10,52%,
2/ zwiększenie liczby opasów o 6,62%.